Popularne metody obróbki drewna

Drewno to jeden z najbardziej przyjaznych surowców nadających się zarówno do wykorzystania przemysłowego, jak i wytwarzania niepowtarzalnych, jednostkowych produktów. Jedną z jego większych zalet jest możliwość kształtowania za pomocą stosunkowo prostych metod obróbki umożliwiających również poprawę odporności na warunki zewnętrzne i uatrakcyjnienie jego wyglądu.

Zalety korzystania z naturalnego drewna

Drewno jest materiałem cenionym zarówno za swój atrakcyjny wygląd, jak i znakomite właściwości mechaniczne, a także łatwą obróbkę. Można z niego wykonywać elementy konstrukcyjne oraz wykończeniowe, wiele przedmiotów użytkowych, a także ozdób. Jednym z najczęstszych obszarów wykorzystywania drewna jest budownictwo, a zwłaszcza produkcja stolarki otworowej, materiałów wykończeniowych – podłóg, schodów i okładzin ściennych, a także meblarstwo. Z litego albo klejonego drewna, jak również różnych typów wyrobów drewnopochodnych, od sklejki po płyty wiórowe, wykonuje się większość mebli oraz detali i fragmentów używanych przy produkcji mebli metalowych czy z tworzyw sztucznych.

Niezależnie od sposobu wykorzystywania drewna etapy jego obróbki oraz stosowane metody są bardzo podobne. Przy wykonywaniu prac na skalę przemysłową korzysta się zwykle z rozmaitych odmian obróbki mechanicznej, chemicznej i termicznej. W pierwszym przypadku realizowane procesy technologiczne służą zwykle kształtowaniu drewna i nadawaniu mu pożądanych wymiarów. Korzysta się z nich podczas wszystkich procesów wytwórczych, od przygotowania surowego materiału po wykańczanie detali związanych z ostatecznym wyglądem. Obróbkę chemiczną stosuje się najczęściej przy zabezpieczaniu drewna przed wpływem warunków zewnętrznych – wilgoci, wysokiej temperatury, promieniowania UV oraz zagrożeniami biologicznymi – grzybami i owadami. Jeśli chodzi o obróbkę termiczną, to zazwyczaj służy ona suszeniu pozyskanego drewna. Przy wytwarzaniu produktów małoseryjnych albo przygotowywanych na specjalne zamówienie często stosuje się również obróbkę ręczną – wyjaśnia specjalista z firmy Limbor, która dostarcza elementy drewniane do produkcji mebli i stolarki budowlanej.

Większość procesów technologicznych związanych z przemysłową obróbkę drewna jest wykonywana za pomocą wysoko wyspecjalizowanych maszyn i urządzeń. Metody obróbki termicznej związanej z przygotowaniem drewna jako półproduktu zwykle przeprowadza się w tartakach. Tu bardzo często ma także miejsce obróbka chemiczna, np. związana z impregnacją drewna. Obróbka kształtująca najczęściej jest wykonywana w zakładach stolarskich zajmujących się konkretną produkcją, np. wytwarzaniem drzwi i okien drewnianych czy produkcją mebli.

Technologie wykorzystywane przy obróbce drewna

Najczęściej stosowaną metodą obróbki drewna jest nadawanie mu odpowiednich wymiarów i kształtów. Jednym ze wstępnych procesów obróbki jest np. korzystanie ze strugarek, które pomagają w przygotowaniu powierzchni drewna o określonej charakterystyce. Kolejnym etapem jest najczęściej cięcie drewna litego, np. za pomocą pił tarczowych, taśmowych albo panelowych, w zależności od specyfiki półproduktu i efektu, który ma zostać osiągnięty.

Po przygotowaniu elementów o potrzebnych rozmiarach elementy drewniane są często poddawane frezowaniu, wycinaniu albo toczeniu. Przy frezowaniu powierzchni drewna jest nadawany odpowiedni kształt odpowiadający geometrii ostrzy frezu lub wynikający ze ścieżki, po jakich się on przemieszcza. W ten sposób obrabiane są powierzchnie płaskie, ranty, a nierzadko także realizowane jest cięcie lub wycinanie.

Elementy, które mają przybrać formę dowolnej bryły obrotowej, są zwykle poddawane toczeniu. W taki sposób powstają m.in. wszelkiego rodzaju nóżki, uchwyty czy słupki lub tralki. W wielu przypadkach poszczególne wyroby mogą być zarówno frezowane, jak i toczone.

Nieodłącznym etapem obróbki drewna jest także nawiercanie w nim otworów czy wykonywanie złącz pozwalających na łatwą budowę większych struktur i zestawianie ze sobą kolejnych elementów. Istotne jest również wykańczanie powierzchni umożliwiające osiągnięcie odpowiedniej gładkości lub faktury. Zazwyczaj w tym celu wykonuje się szlifowanie albo szczotkowanie, ciekawe efekty przestrzenne można także uzyskać, wykonując ryflowanie drewna.

Końcowym etapem obróbki jest zabezpieczanie powierzchni i nadawanie jej określonego wybarwienia i wyglądu. Jeśli drewno ma być wykorzystywane na zewnątrz albo w warunkach szczególnej ekspozycji na zanieczyszczenia, promienie słoneczne albo temperaturę często stosuje się jego impregnację. W zależności od tego, czy celem jest podkreślenie rysunku słoi i naturalnego koloru materiału może on być woskowany, olejowany, bejcowany albo lakierowany, a także malowany farbą kryjącą.

Ilość metod obróbki możliwych do zastosowania przy pracy z drewnem jest bardzo duża. Obejmują one np. obróbkę hydrodynamiczną, czyli gięcie drewna, struganie i dłutowanie czy choćby rozmaite sposoby klejenia albo szlifowania. Równie szeroki jest park maszynowy stosowany podczas wykonywania poszczególnych zadań – znajdują się w nim zarówno proste piły taśmowe, jak i skomplikowane urządzenia sterowane komputerowo, np. realizujące wiele funkcji centra obróbcze czy maszyny do nestingu.